Deel 1
Deze nacht zal ik nooit vergeten. Dat weet ik zeker. Het lijkt wel een droom.
Om een uur of 5 's ochtends wordt ik even wakker. Ik draai me om om naar Jim te kijken. Als ik zie dat hij ook wakker is, glimlachen we naar elkaar. Gisteravond lagen we naast elkaar, toen Jim me verkering vroeg. Hij vroeg het zo lief en leek zo verlegen, ik kon hem niet weerstaan. Natuurlijk zei ik meteen ja. 'Julia,' fluistert hij als hij mijn gezicht ziet stralen. 'Waar denk je aan?'
'Aan gisteravond,' antwoord ik. Hij weet wat ik bedoel en glimlacht.
Dan val ik weer in slaap.
Om een uur of 5 's ochtends wordt ik even wakker. Ik draai me om om naar Jim te kijken. Als ik zie dat hij ook wakker is, glimlachen we naar elkaar. Gisteravond lagen we naast elkaar, toen Jim me verkering vroeg. Hij vroeg het zo lief en leek zo verlegen, ik kon hem niet weerstaan. Natuurlijk zei ik meteen ja. 'Julia,' fluistert hij als hij mijn gezicht ziet stralen. 'Waar denk je aan?'
'Aan gisteravond,' antwoord ik. Hij weet wat ik bedoel en glimlacht.
Dan val ik weer in slaap.
Maar als ik de volgende ochtend vroeg wakker word, ik de plek naast mij leeg.
Nee, dit kan niet waar zijn! Was het echt maar een one-night stand? Het leek zo echt. Ik ben écht verliefd op hem. Ik dacht dat ik eindelijk niet meer alleen was! Hoe kan hij me nou alleen achterlaten? Hij leek helemaal niet zo'n type...
Oké, niet in paniek raken nu, spreek ik mezelf tegen. Hij had vast wel een reden om zo vroeg weg te gaan. We hebben toch verkering? Dat zou hij toch niet zeggen als hij het niet echt meende?
Nee, dit kan niet waar zijn! Was het echt maar een one-night stand? Het leek zo echt. Ik ben écht verliefd op hem. Ik dacht dat ik eindelijk niet meer alleen was! Hoe kan hij me nou alleen achterlaten? Hij leek helemaal niet zo'n type...
Oké, niet in paniek raken nu, spreek ik mezelf tegen. Hij had vast wel een reden om zo vroeg weg te gaan. We hebben toch verkering? Dat zou hij toch niet zeggen als hij het niet echt meende?
Ik bel hem meteen op.
'Met Jim.' zegt hij als hij opneemt.
'Jim? Met Julia.' zeg ik aarzelend.
'Julia!' roept hij meteen. 'Het spijt me zo dat ik zo snel weg moest... heb je mijn briefje nog gevonden?'
Briefje? 'Wat voor briefje?' vraag ik.
'Die had ik op de tafel gelegd,' zegt Jim. 'Er stond in dat ik een sollicitatie gesprek had vanochtend. Ik was het helemaal vergeten, na gisteren...'
Mijn hart maakt een sprong. Hij heeft me niet gedumpt! Gisteren, vannacht, het was allemaal echt!
'Shit, dat heb ik helemaal niet gezien. Ik dacht al dat dit gewoon een one-night stand was...'
'Met Jim.' zegt hij als hij opneemt.
'Jim? Met Julia.' zeg ik aarzelend.
'Julia!' roept hij meteen. 'Het spijt me zo dat ik zo snel weg moest... heb je mijn briefje nog gevonden?'
Briefje? 'Wat voor briefje?' vraag ik.
'Die had ik op de tafel gelegd,' zegt Jim. 'Er stond in dat ik een sollicitatie gesprek had vanochtend. Ik was het helemaal vergeten, na gisteren...'
Mijn hart maakt een sprong. Hij heeft me niet gedumpt! Gisteren, vannacht, het was allemaal echt!
'Shit, dat heb ik helemaal niet gezien. Ik dacht al dat dit gewoon een one-night stand was...'
Heel even is het stil. 'Dat zou ik jou nooit, nooit aandoen,' zegt Jim dan zacht.
Ik weet even niks uit te brengen, zo blij ben ik.
Ik realiseer me opeens dat ik echt verliefd op hem ben.
'Ik hoop het,' zeg ik dan ook zachtjes.
Ik weet even niks uit te brengen, zo blij ben ik.
Ik realiseer me opeens dat ik echt verliefd op hem ben.
'Ik hoop het,' zeg ik dan ook zachtjes.
Dan is het weer tijd om naar mijn werk te gaan. Jippie, weer een hele dag ondersteken schoonmaken...
Maar mijn baas heeft een prettige verrassing voor me: promotie! Eindelijk mag ik eens beter werk gaan doen. Ik word nu namelijk Ambulance Medewerkster. De werktijden zijn prima, en het verdient al veel beter.
Maar mijn baas heeft een prettige verrassing voor me: promotie! Eindelijk mag ik eens beter werk gaan doen. Ik word nu namelijk Ambulance Medewerkster. De werktijden zijn prima, en het verdient al veel beter.
Ik heb geen tijd om te niksen, ik moet namelijk meteen beginnen. Maar niet met rondrijden in een ambulance-auto, nee, ik moet gaan vaccineren. Op het kerkhof!
Ik vind het een hele vreemde locatie. Vaccineren doe je toch meestal binnen, in een gebouw? Niet buiten, op een kerkhof nog wel...
Een voor een komen de patiënten aan. Ik geef ze een spuit en ze vertrekken weer. Sommigen schreeuwen het uit van de pijn (terwijl het volgens mij best mee valt), en anderen blijven gewoon vrolijk glimlachen.
Ik vind het een hele vreemde locatie. Vaccineren doe je toch meestal binnen, in een gebouw? Niet buiten, op een kerkhof nog wel...
Een voor een komen de patiënten aan. Ik geef ze een spuit en ze vertrekken weer. Sommigen schreeuwen het uit van de pijn (terwijl het volgens mij best mee valt), en anderen blijven gewoon vrolijk glimlachen.
Na mijn werk ga ik naar mijn ouders toe; ik heb ze al een tijdje niet gezien.
Als ik aanbel doet mijn vader de deur open. Ik geef hem een dikke knuffel. 'Hé, pap, zie ik je eindelijk weer eens!' zeg ik.
Mijn vader lacht. 'Ja, het is al een tijdje geleden. Ik ben intussen wel wat ouder geworden, zoals je ziet...' Dat kan ik zien ja. Zijn haar is grijs en hij heeft rimpels in zijn gezicht.
'Maar kom binnen, dan kunnen we lekker bijkletsen!' nodigt mijn vader me uit.
Als ik aanbel doet mijn vader de deur open. Ik geef hem een dikke knuffel. 'Hé, pap, zie ik je eindelijk weer eens!' zeg ik.
Mijn vader lacht. 'Ja, het is al een tijdje geleden. Ik ben intussen wel wat ouder geworden, zoals je ziet...' Dat kan ik zien ja. Zijn haar is grijs en hij heeft rimpels in zijn gezicht.
'Maar kom binnen, dan kunnen we lekker bijkletsen!' nodigt mijn vader me uit.
We gaan op de bank zitten. Alex komt er ook naast zitten.
'Zo, vertel eens,' begint Marty. 'Hoe gaat het met je? Hoe gaat het met je baan en je huis?'
'Het gaat heel goed met me. Ik heb vandaag zelfs promotie gemaakt! En met mijn huis gaat het ook prima.'
Mijn vader glimlacht. 'En vertel eens, heb je al iemand ontmoet?' Hij kijkt ondeugend. Net als mijn moeder laatst... hopen ze soms snel op kleinkinderen?
Ik voel dat ik begin te blozen. 'Eh, toevallig wel, ja,' zeg ik. 'Hij heet Jim, en is echt heel lief.'
'Zo, vertel eens,' begint Marty. 'Hoe gaat het met je? Hoe gaat het met je baan en je huis?'
'Het gaat heel goed met me. Ik heb vandaag zelfs promotie gemaakt! En met mijn huis gaat het ook prima.'
Mijn vader glimlacht. 'En vertel eens, heb je al iemand ontmoet?' Hij kijkt ondeugend. Net als mijn moeder laatst... hopen ze soms snel op kleinkinderen?
Ik voel dat ik begin te blozen. 'Eh, toevallig wel, ja,' zeg ik. 'Hij heet Jim, en is echt heel lief.'
'Zo, en hoe lang ken je 'm al?'
'Eh, eigenlijk nog niet zo lang, een paar dagen...' Als ik erover nadenk, is dat eigenlijk heel erg kort. Maar ja, wat maakt het uit? Het gaat erom dat we bij elkaar willen zijn.
'En kunnen we hem een keer ontmoeten?' vraagt mijn vader.
'Tuurlijk, maar dan moeten we wel even afspreken wanneer.' Mijn vader knikt. 'Dan komen je moeder en ik wel een keer langs, binnenkort. Dan kan ik meteen je huis zien.' zegt hij.
Even later neem ik weer afscheid van mijn familie. Ik had afgesproken om bij Jim te komen eten, dus daar moet ik naartoe.
'Eh, eigenlijk nog niet zo lang, een paar dagen...' Als ik erover nadenk, is dat eigenlijk heel erg kort. Maar ja, wat maakt het uit? Het gaat erom dat we bij elkaar willen zijn.
'En kunnen we hem een keer ontmoeten?' vraagt mijn vader.
'Tuurlijk, maar dan moeten we wel even afspreken wanneer.' Mijn vader knikt. 'Dan komen je moeder en ik wel een keer langs, binnenkort. Dan kan ik meteen je huis zien.' zegt hij.
Even later neem ik weer afscheid van mijn familie. Ik had afgesproken om bij Jim te komen eten, dus daar moet ik naartoe.
Deel 2
Als ik een uurtje later aanbel bij Jims huis en hij opendoet, neemt hij me meteen in zijn armen. Hij geeft me een rondleiding door zijn huis, wat nog best groot is. Hoe kan hij dat betalen als hij geen baan heeft? 'Erfenis,' zegt hij. 'Van mijn ouders. Maar ik wil toch gaan werken, ook al heb ik genoeg geld.'
Terwijl Jim tv kijkt, lees ik een boek wat ik moet lezen voor mijn werk. Ik vind er niks aan, al die medische termen en al die EHBO regels.
Heb ik eigenlijk wel de goede carrière gekozen? Het valt me wel vaker op dat ik dit werk eigenlijk helemaal niet leuk vind. Eigenlijk zou ik veel liever iets ceatief en kunstzinnigs doen...
Heb ik eigenlijk wel de goede carrière gekozen? Het valt me wel vaker op dat ik dit werk eigenlijk helemaal niet leuk vind. Eigenlijk zou ik veel liever iets ceatief en kunstzinnigs doen...
Het wordt tijd om te gaan eten. Ik wil per se koken, omdat Jim zo'n mooi, duur fornuis heeft. Da's nog eens wat anders dan dat roestige ding bij mij thuis... Ik besluit een simpele maaltijd klaar te maken, macaroni met kaas. Dat is zo klaar, want ik heb honger.
Even later zitten we tegenover elkaar aan tafel. Ik zie al voor me hoe we over 40 jaar ook zo zitten, helemaal grijs en oud.
Maar gelukkig zijn we nog lang niet grijs en oud.
Even later zitten we tegenover elkaar aan tafel. Ik zie al voor me hoe we over 40 jaar ook zo zitten, helemaal grijs en oud.
Maar gelukkig zijn we nog lang niet grijs en oud.
Ik blijf bij Jim slapen, en de volgende ochtend ga ik vol tegenzin naar mijn werk. Het gaat best goed, alleen begin ik het steeds minder en minder leuk te vinden. En het is ook nog een keer heel vermoeiend, met die onregelmatige werktijden. Dus als ik aan het einde van de dag moe thuiskom, besluit ik dat ik morgen meteen ontslag ga nemen. En dan ga ik naar het gemeentehuis om een baan te nemen als professionele schilder!
Ik word helemaal blij van die gedachte. Eindelijk kan ik doen wat ik écht leuk vind, en ik krijg er nog voor betaald ook! Ik maak van mijn hobby mijn werk!
Ik word helemaal blij van die gedachte. Eindelijk kan ik doen wat ik écht leuk vind, en ik krijg er nog voor betaald ook! Ik maak van mijn hobby mijn werk!
Een dag later stap ik met een big smile op mijn gezicht het ziekenhuis uit. Ik heb ontslag genomen! Mijn baas zei dat hij me wel zou missen, omdat ik mijn werk goed deed, maar dat als ik niet wilde, ik niet hoefde te blijven.
Dus ga ik nu naar het gemeentehuis.
Dus ga ik nu naar het gemeentehuis.
Even later stap ik het gemeentehuis weer uit. Het was snel geregeld, ik hoefde alleen maar wat papieren in te vullen en mijn handtekening hier en daar te zetten.
Nu staat me nog maar een ding te doen: naar huis gaan en schilderen, schilderen en nog eens schilderen!
Nu staat me nog maar een ding te doen: naar huis gaan en schilderen, schilderen en nog eens schilderen!
Thuis begin ik meteen aan mijn eerste schilderij. Het wordt een soort landschap, met strand, zee en een huisje. Een beetje zoals mijn eigen huis.
Als het schilderij af is, verkoop ik het voor aardig wat Simdollars. Genoeg voor 2 promoties zelfs! Ik ben nu al op niveau 3 van mijn carrière!
Als het schilderij af is, verkoop ik het voor aardig wat Simdollars. Genoeg voor 2 promoties zelfs! Ik ben nu al op niveau 3 van mijn carrière!